ผ้าพื้นเมืองของชาวไทยพวน
นุ่งผ้าซิ่นตีนดำหมายถึงคนที่แต่งงานแล้ว
นุ่งผ้าซิ่นตีนแดงซิ่นตีนจกหมายถึงสาวโสด
ผู้ชายในชุมชนหาดเสี้ยวเองก็แบ่งแยกการใช้ผ้าขาวม้า
คนรุ่นหนุ่มจะใช้ผ้าขาวม้าสีสดใสมีจกรูปช้าง รูปมา
ผู้สูงอายุจะใช้แต่ผ้าขาวม้าสีเข้มไม่มีลวดลาย
ผ้าที่ทอเพื่อใช้ในโอกาสพิเศษต่างๆนี้โดยมากเป็นการทอจกชาวบ้านของชาวไทพวนจึงมีความสามารถในการทอผ้าจกและสืบทอดกันมาจนปัจจุบันการทอผ้าพื้นเมืองโดยเฉพาะการทอเป็นซิ่นตีนจกทำกันอย่างแพร่หลายทั้งในชุมชนชาวไทพวนผ้าที่ผลิตในบริเวณหมู่บ้านเหล่านี้รู้จักกันทั่วไปว่า”ผ้าหาดเสี้ยว”อาจเป็นเพราะเป็นแหล่งกลางในการซื้อขายผ้าทอพื้นบ้านแม้ผ้าที่ทอจากเขตอื่นของในจังหวัดสุพรรณบรีที่มีขายอยู่ในบริเวณที่มีชาวไทพวนอาศัยอยู่ก็มักถูกเรียกรวมไปว่าเป็นผ้าหาดเสี้ยวด้วยผ้าทอสาดเสี้ยวในปัจจุบันยังคงรักษาลักษณะเฉพาะถิ่นเฉพาะกลุ่มชนไว้แล้วลวดลายสีสันในปัจจุบันจะพัฒนาไปตามความต้องการของตลาดสิ่งที่ยังคงอยู่คือองค์ประกอบหลักของลวดลาย
